Het Clubhuis is rechts van de brede onderdoorgang van het Tilburgse station. Voor wie is het open? Voor u! Alle toevallige of doelbewuste voorbijgangers zijn welkom. Kopje thee? Kopje koffie? Kan allemaal. Een gesprekje met de deelnemers? Kan ook - en dat is de bedoeling van Refugee Team: dat mensen binnenlopen en aan de praat raken met deelnemers. En vooral ook: dat deelnemers aan de praat raken met hen. Met gewone Tilburgers als u en ik.
Tekst: Gerard Sanberg
Foto’s: Gert-Jan Remmers / Nononsens
Het Clubhuis is sinds april open en ademt een gezellige, wat rommelige sfeer. Aan een ronde tafel vlakbij de ingang maken vier vrouwen kerstversieringen. Aan een andere tafel wordt ook geknutseld en spreekt medewerker Sam de deelnemers toe. Verderop staat een naaimachine opgesteld tegen de wand en aan de achterwand hangt gereedschap. Er is een kleine bar met krukken ervoor en pruttelende koffie erachter. Zoals gezegd: gezellig rommelig.
Integratie en participatie
Afgelopen april ging het Clubhuis open als één van de integratietrajecten van de sociale onderneming Refugee Team. Die is inmiddels in zo’n vijftien gemeenten in Zuid-Nederland actief en, wordt trots vermeld, vanaf januari ook een ietsje noordelijker: in Gelderland. Waarmee zijn ze dan wel actief? Met het bevorderen van de integratie van statushouders! Dat is een 'hot topic' kun je rustig zeggen en verdient alle aandacht. Zo’n 2500 statushouders heeft Refugee Team inmiddels begeleid en Tilburg was de eerste locatie. ‘Maatschappelijke participatie’ is het trefwoord. De deelnemers begeleiden naar maatschappelijke participatie en zo hun integratie bevorderen.
Lisa van Schagen werkt bij Refugee Team als coach en kan er enthousiast over vertellen: “We begeleiden ze tijdens hun inburgering en stimuleren hun maatschappelijke participatie als betaald werk niet haalbaar is. Want ja, taal is echt wel een dingetje. De deelnemers zijn heel divers, van ingenieurs en artsen tot analfabeten. Die laatsten moet je natuurlijk goed ondersteunen bij hun taalontwikkeling en zelfredzaamheid. De bus pakken bijvoorbeeld, of klok kijken, zulke basisvaardigheden ontbreken soms.” En wat die vrouwen daar aan tafel zitten te doen? “Oh”, reageert Lisa vrolijk, “Dat is leuk, die maken versieringen voor in de kerstboom. Daar kwam een toevallige voorbijganger mee, die heeft er gelijk 25 besteld voor haar collega’s.”
Oumou Hawa Barry
Oumou is 53 jaar oud en was in Guinee vrachtwagenchauffeur, niet iets wat je meteen verwacht. Ze woont in Tilburg-Zuid met haar drie kinderen maar de Nederlandse taal blijft moeilijk, blijkt tijdens het korte gesprek. Gelukkig kan Lisa helpen. Oumou draait nu zestien weken mee in het Clubhuis en combineert dat met taallessen in de Taalschool. Straks is ze klaar met haar inburgering en wat dan? Oumou gebaart liefdevol naar Lisa en die begrijpt: “Ze wil aan de slag kin de zorg.” Nou, daar is in elk geval plaats zat!