Jawel, daar was ie weer hoor, het traditionele weersdreigement, de code geel angstaanjager van het KNMI. We zouden allemaal doodgaan als we ons niet aan hun hitteplan zouden houden. Greta wordt weer van vakantie gehaald, want er is weer werk aan de winkel voor haar. Klimaatverandering hier, opwarming van de aarde daar, gat in de ozonlaag, stikstof, het water is straks ook al weer op. Hoe moet het nu toch verder mensen?
Als dit zo doorgaat dan kun je er donder op zeggen dat we volgend jaar wéér een aantal warme dagen gaan krijgen. En het jaar daarna ook weer. Want ja, dan wordt het namelijk wéér zomer. En dan is het wel eens warm, want dat past een beetje bij zomers. Als het min 10 graden is, dan hadden ze het wel winter genoemd. Heerlijk, dat jaarlijkse paniek zaaien om niks.
Ik ga inmiddels mijn 58e zomer in. En ik kan u zeggen: vroeger was alles slechter. Ik stam nog uit het airco-loze tijdperk. Ook ik had ooit een kantoorbaan. En code geel bestond toen nog niet. Weerman John Bernard zei gewoon dat het 34 graden ging worden. Niks bijzonders in die tijd. En daar lag ik dan, in mijn bezwete nest, wakker te zijn tot een uurtje of 05.00, omdat de buren ineens ook een zwembad in hun tuin hadden gegooid met een bubbelapparaat dat de hele nacht stond te blazen waar je horendol van werd. Het raam dichtdoen was geen optie want het was te warm. Het raam openlaten stond gelijk aan ‘kom maar naar binnen hoor, mugjes’. Een ventilator hielp ook geen donder, dat was alleen maar wat verplaatsen van warme lucht, maar dan mèt herrie. En om 05.30 uur sloeg die godvergeten koperen ploert al door de hor naar binnen. Een paar uurtjes later zat je dan achter je Commodore computer onder het verlaagde systeemplafond, in een overhemd met lange mouwen omdat korte mouwen nog net iets te fris was die ochtend op de fiets. Maar je klaagde niet en geeuwde je gewoon door de dag heen. Morgen weer een dag, dacht je dan. En, dat was het frappante, dan was het ineens een stuk minder warm. Want het bleef namelijk, ook toen, geen twee maanden achter elkaar 34 graden. Wat is er toch eigenlijk helemaal niks veranderd. Het weer is zo gewoon gebleven.
Nu bestaan er weeralarmen en is er ineens sprake van een tropische hitte, regenwoudtaferelen, asfalt op de snelwegen dat verandert in lava, zeventig KNMI-waarschuwingen, treinen die niet rijden vanwege kromgetrokken wissels, gortdroge dijken die doorbreken, waterverspil-adviezen, zes extra pagina's in de Telegraaf enz. Maar gelukkig hebben we dan nog het Nationaal Hitteplan. En daar staat in dat we goed moeten drinken en de zon moeten ontzien. Daar waren we zelf natuurlijk nooit opgekomen.
Wat een zeikgeneratie zijn we toch. Doe gewoon rustig met dit weer. Denk maar aan wat Adriaan tegen Bassie zei: ‘We gaan vandaag niks doen en dat de hele dag volhouden.’ Niks aan het handje.