De Waterkant is een van de mooiste delen van Paramaribo. Het is de oudste straat van de hoofdstad van Suriname. De straat is tevens de kade van de zeer brede, traag stromende Surinamerivier. De Waterkant is een onderdeel van de historische binnenstad van Paramaribo, sinds 2002 geplaatst op de UNESCO Werelderfgoedlijst. Hier aan de kade van de Waterkant kwam Peerke Donders in 1842 aan land in Suriname. Hemelsbreed een paar kilometer verderop ligt de bekendste Tilburger begraven in de volledig houten kathedraal, ook een UNESCO-monument.
Door Paul Spapens
Aan de Waterkant staat een monument voor de Surinaamse gevallenen van de Tweede Wereldoorlog. De granieten zuil die zich acht meter boven de grond verheft is onthuld in 1950 ter herdenking van in Europa omgekomen verzetsstrijders, militairen, zeevarenden en vermoorde joden. Een van die Surinaamse militairen was Edouard Leo Alvares. Als een niet onbelangrijk terzijde: vaak wordt zijn achternaam abusievelijk met een ‘z’ geschreven.
Edouard Leo Alvares werd in 1910 geboren in Paramaribo en hij vond de dood op 27 oktober 1944 in Tilburg. Hij sneuvelde bij de bevrijding van de geboortestad van Peerke Donders. Hij vond zijn laatste rustplaats op de gemeentelijke begraafplaats van Eindhoven. Op deze begraafplaats wordt zijn graf geschaard onder de in totaal vier Nederlandse Oorlogsgraven. Verder liggen hier 14 Polen en drie Tsjechen. Het adres van deze begraafplaats is Baffinlaan 1.
Het graf van Edouard Leo Alvares is te vinden in vak KK, rij 5 nummer 185. Deze informatie voor wie zijn graf wil bezoeken en de Surinamer die op 34-jarige leeftijd viel voor de vrijheid van de Tilburgers eer wil bewijzen. Zijn naam staat ook op het monument van de Prinses Irenebrigade in het Vrijheidspark. Hoe de Surinaamse bevrijder aan zijn eind is gekomen is tot in detail beschreven in de wederwaardigheden van de Koninklijke Nederlandse Brigade Prinses Irene.
New York
Iemand die vele uren onderzoek naar Edouard Leo Alvares heeft gedaan is Richard van de Velde. Zo weten we dat hij in New York werkte bij een verzekeringsmaatschappij toen de oorlog uitbrak. Hij was getrouwd en vader van een in 1934 geboren dochtertje. moest zich als dienstplichtige melden, kreeg zijn opleiding in Canada en werd in januari 1944 vanuit Suriname overgebracht naar Engeland. Daar werd hij ingedeeld bij de Irenebrigade. De omstandigheden waaronder Edouard Leo Alvares bij de Ley (vlakbij het huidige Elisabethziekenhuis) de dood vond is als volgt beschreven:
‘We lagen vlakbij dat bruggetje (over de Ley PS) in een greppel en er kwam een mof met een witte zakdoek onze richting op. Sergeant Buytelaar ging met een paar van zijn mannen naar die man en liep in een hinderlaag. Enkele Duitsers werden gevangen genomen, maar de sergeant was ondertussen al doodgebloed. Ook onze artillerie had slachtoffers te betreuren: een quod reed op een landmijn waardoor Leo Alvares werd gedood. Het was niet mogelijk een schuttersput voor de mitrallist te graven in dat kale maisveld, op 20 centimeter diepte kwam je al in het grondwater.’
Er is geen Prent van Cees Robben waarmee expliciet wordt ingegaan op de bevrijding van Tilburg. Deze Prent werd gepubliceerd op Bevrijdingsdag 27 oktober 1956. Dat is vrij kort na de bevrijding. Het gaat hier om het standbeeld van Willen II en dat schept een relatie met het koninkrijk en het was in dienst van het koninkrijk dat Surinamer Edouard Leo Alvares bij de bevrijding van Tilburg het leven liet.
Peerke
Bijzonder in dit verhaal is het feit dat hij sneuvelde op 27 oktober (dit jaar 81 jaar geleden), de verjaardag van Peerke Donders, de Tilburgse missionaris die naar Suriname ging om zich in dat land vele jaren te bekommeren om de melaatsen. Dat Tilburg werd bevrijd op de verjaardag van Peerke Donders werd als een wonder beschouwd. Zijn naam is daardoor voor altijd verbonden met de vrijheid van de Tilburgers. Edouard Leo Alvares kwam helemaal uit Suriname om de dood te vinden bij de bevrijding van de geboorteplaats van Peerke Donders. .