Met de jaarwisseling wensen we elkaar een gelukkig en gezond nieuwjaar, met veel onderlinge vriendschap en nabijheid. Vorig jaar deden we dat ook. Maar nu is het een ander jaar en een ander kerstfeest geworden.Een jaar met afstand, ongemakken en vrees voor de gezondheid van onszelf en van anderen..

Mensen die mij kennen weten dat ik geen winterliefhebber ben. Ik ben een zonaanbidder. Ik heb het er al meerdere keren over gehad in mijn columns. Maar ik heb nu besloten dat ik een winterliefhebber ga worden..

“Vandaag is het Sint Maarten, een heilige tegen de kou”, zongen we 30 jaar geleden op deze dag in de stampvolle studentenkerk Maranatha, waar we als parochie toen kerkten na de afbraak van de St.Maartenskerk, bijgenaamd ‘de frietbuil’..

Voor de coronaperiode hield ik van stappen, dansen en zuipen. Nu, in en tijdens de coronaperiode hou ik nog steeds van stappen, dansen en zuipen. Alleen het eerste mag helaas niet meer. Daarom heb ik stappen vervangen voor spelletjes. Spelletjes, dansen en zuipen. En dat is echt een prima vervanging. En ook een meer dan prima combinatie..

Ik ben een beetje bang voor een nieuwe lockdown. Nee, niet bang trouwens. Extreem angstig en benauwd (pun intended).In de winter doe ik niets anders dan lekker uiteten gaan en uitstapjes naar bijvoorbeeld de Efteling. In de winter ben ik namelijk standaard depressief. Ik heb al jaren last van een winterdepressie..

Vorige week had ik een bacheloretteparty in Tilburg. En voordat iedereen begint de steigeren: het was ondanks de gigantische hoeveelheid alcoholische versnaperingen, coronaproof. Ik organiseerde deze met drie andere meiden. En ondanks alle virus-ellende en wekelijks om moeten gooien van de plannen, was de voorpret gigantisch..

Ik ben al elf jaar niet meer bij de tandarts geweest. Sommige mensen zullen dat shockerend vinden, maar voor mijn gevoel ben ik er twee jaar geleden nog geweest. Zo traumatisch waren die bitjes met die gore pasta in dus, dat het zo in mijn geheugen staat gegrift. Eigenlijk ben ik niet meer bij de tandarts geweest sinds ik in Tilburg woon. In Brabant is het dus misgegaan..

Ik ben naar de Tilburgse Kermis geweest. Of nou ja, als je dat Tilburgse Kermis mag noemen tenminste. En eigenlijk ben ik alleen maar gaan kijken om te zien of het druk was. Wat natuurlijk compleet achterlijk is, want als heel Tilburg dat doet dan geeft er én niemand geld uit én wordt heel Tilburg weer een brandhaard. Maar het mag dus geen kermis heten..

Weet u waar ik wel eens last van heb?Van het gevoel dat al die demonstraties en protestacties over mij gaan.Als de boeren met hun trekkers de snelwegen opgaan, ben ik degene die hen in de kou laat staan. Omdat ik elke dag vlees en groente eet, zonder erbij na te denken over de offers dat dat kost..

Ik voel me nergens zo verloren als in een bouwmarkt. Ja, misschien in een sportschool, maar daar hoef ik nooit te zijn. Die keuze maak ik bewust. Helaas moet ik wel eens naar de bouwmarkt. En nou geloof ik best dat ik veel dingen kan. Maar er is één ding dat ik nooit ga kunnen in het leven en dat is gereedschap en 'bouwdingetjes' vinden in een Hornbach of Praxis..

Elk jaar kijken we naar de vakantie uit en we hopen op goed weer. Dit jaar verloopt het allemaal anders, zoals de laatste maanden alles anders verlopen is. De afgelopen tijd brachten we door met meer thuiswerken, minder activiteiten buitenshuis, andere dingen inkopen et cetera.We hebben een nieuwe manier van leven gekregen door de corona..

Ik begin nu te panikeren. Als in hyperventileren. En dat om een tuin. Alles is de afgelopen tijd besproken en overal is over nagedacht. Maar nu moeten we naast al onze materialen, ook zelf al het gereedschap aan gaan schaffen. En dat is een kostenpost die ik niet overzien had..

De wijsheid van Boeddha over ‘hoe omgaan met lijden’ is bevrijdend. Vanuit die wijsheid schijnt een nieuw licht op het onderricht van Jezus. Dit maakt nieuwsgierig naar meer. Velen noemen zich niet (meer) christen of zijn niet meer bekend met de christelijke verhalen..

Ik heb afgelopen weekend het toppunt van burgerlijkheid bereikt. Ik ben gaan wandelen. Gewapend met een fannypack, een flesje water en sneakers - die ik vanaf nu wandelschoenen noem - ging ik ten strijde. Niet alleen natuurlijk, want ik zou gillend gek worden als ik in mijn eentje moest gaan lopen. Maar met een vriendin..