Erik Bienefelt

Ik fiets aaltij gèère nèffen et kenaol nòr et zuije. Ak dan bè den Haghorst gekoome zèè, steekek oover bè de slèùs, om wir nòr hèùs te koerse.

Nò en paor bochte kwaamek bè ene klèènen hèrdgang dièsse ‘Den Opslag’ noeme. Zôo stonnet opt bòrd geschreeve. ”Ha”, dòchtek bè menèège: ‘Den Opslag’, dès en schôon plòtje om nòr men keleega van de selaaresadmieniestraasie te stuure. As en sort hint.

Zôo gezeej, zôo gedaon. Ik naam en footoo meej men mebieltje, van mènèège nèffe dè bòrd, èn èptenet deur. Nie veul laoter krêegek en footoo trug gestuurd. Ik schrok, want et waar onder wèèrktèèd ènt èpke waar nie van mene keleega, mar van menen baos. Hij waar ok gòn fietse. Hij ston ok nòst en grappeg bòrd: …‘Den Ontslag’ stonner te leeze.