Theo van Iersel

Den êenen is nònnie wèg òf diejen aandere, meej ok zonne grôote witten baord, is al op alle meugeleke meniere ònt perbeeren om òndaacht te krèège. Hij doeget wèl allêeneg meej en sleej, volgelaojen meej dôozen èn pèkskes waor venalles in zit.

Nòg meer as diejen aandere die naa bekaanst wir wèg is, heeget hij vur mekaare gekreege, dè alle eetelaazjes in de stad, mar ok in de diegietaole winkels en aafbilding van em stao, om òn te geeve dè iederêen daor zen kedookes mar moet koome kôope.

Wè wèl sund is dè veul meense vort himmel verbè gon òn waordèt meej Kèrsemes om gao. Tis wèl en fist vant licht mar ooverdrèève doeme teegesworreg ammel hêel gèère. Dènk dörom marres wè meer òn aander meense diejet minder hèbbe as gij.