Ad Aarts

Teegesworreg stölperde oover de woonpregrammas op de tilleviezie. De meense zèn ötgekeeke op der höskaomer. Òf zij is ôot bij hum ingetrokken èn wil gèère iets van derèège int interejeur. Ze gao vur wèèreme kleuren in pestèltinte. Netuurlek moete der frutsels en schôon plòtske krèège. De spullekes van de kènder öt zicht.

Hij haawt van stoer indestriejêel meej veul hout. In en visgròtje op de perkètvloer kunne ze derèège allebaaj wèl vèène. De trap maag onderaand wèlles oovernuut gedaon wòrre. Daor moet den binnehèùsarsjietèkt òn te paas koome. Wè dòchte van boohiemiejen rèpsedie, hootèl blènd òf sefaarieloek.

Mar den indêeling klòpt zôo van gin kaante. Dè moet himmòl aanders. Meej dubbele glaoze pòrtefeseejdeure krèède en dèùdeleke afschaajing tusse woonkaomer èn itgedilte. Èn meej en nuuw lichtplan kunne ze dan wir jaore vurèùt.