Stadsnieuws toog naar Den Haag om te spreken met het Tilburgse Tweede Kamerlid Esmah Lahlah. Hoewel de campagne voor de verkiezingen op volle toeren draait, maakt de nummer twee op de kieslijst van GroenLinks-PvdA ook graag tijd vrij voor bezoekende scholieren. Stadsnieuws keek en luisterde mee...
UPDATE: ver na het afsluiten van de deadline voor de papieren uitgave van deze krant kwam het nieuws naar buiten dat Lalah afgelopen zomer solliciteerde op de functie van burgemeester in Tilburg. Het Brabants Dagblad heeft haar sollicitatiebrief ingezien. Dat kon alleen maar gebeuren omdat de brief 'gelekt' is, waarschijnlijk door iemand in het Provinciehuis. Een sollicitatieprocedure is vertrouwelijk en daarom is het lekken van dergelijke informatie strafbaar. De gemeente Tilburg en de Provincie doen daarom aangifte. De keuze van Tilburg viel zoals donderdagavond bekendgemaakt overigens niet op Lalah; maar op Fleur Gräper. Zij wordt de eerste vrouwelijke burgemeester van Tilburg.
Door Gerard Sanberg
In de ontvangsthal van de ‘Tweede Kamer der Staten-Generaal’ zoals dat officieel heet, worden we onderschept door een klas middelbare scholieren. Hun begeleider herkent Esmah en reageert meteen: “Vooruit jongens, grijp je kans op een ontmoeting met een echt Tweede Kamerlid. Daar is Esmah Lahlah van Groen Links-PvdA. Heb je een vraag, stel hem!”
Nogal verrassend gaat de vraag van een van de meiden over bestaanszekerheid, het dossier waar Esmah’s hart ligt: “Mevrouw, het leven wordt allemaal steeds duurder. Gewoon eten en groente en fruit en maandverband en tampons, de prijzen blijven maar stijgen. Bij ons thuis is dat echt een probleem aan het worden. Kunt u daar niet iets aan doen?” Esmah geeff uitvoerig antwoord en betoogt dat zij en haar partij inderdaad opkomen voor de mensen met lage inkomens die steeds moeilijker kunnen rondkomen. Ze besluit met een oproep: “Ik hoop dat jullie of één van jullie straks ook in de Tweede Kamer komen want we moeten hier niet óver jullie problemen praten, maar jullie moeten hier zelf komen praten over die problemen.”
Bestaansrecht en bestaanszekerheid
Even later, op haar kamer, gaat Esmah door: “Bestaanszekerheid en het bestrijden van armoede bij kinderen, dat deed ik als wethouder in Tilburg en die lijn heb ik hier door kunnen zetten. Dat wilde ik ook per se, daarom heb ik mij verkiesbaar gesteld voor de Tweede Kamer. Als wethouder kreeg ik namelijk te maken met landelijke obstakels, dus met landelijke wet- en regelgeving die een oplossing in de weg zat. Tja, die moet je dus op landelijk niveau aanpakken en daar ben ik druk mee bezig geweest.” Maar niet alleen daarmee, blijkt uit haar vervolg. In het eerste jaar van haar kamerlidmaatschap speelde er iets anders dat haar aandacht vroeg: “Bestaansrecht! Als reactie op de verkiezingsuitslag vroeg ik mij steeds vaker af, wat betekent bestaanszekerheid als je bestaansrecht in het beging komt. Dus ben ik sterk de nadruk leggen op de grondrechten van álle burgers, op hun bestaansrecht.”
Leuke werkbezoeken
Esmah: “Maar naast die grondrechten ben ik aan de slag gegaan met het schrijven van een wet over bestaanszekerheid. Dat was mijn missie en het is gelukt om dat onderwerp op de agenda te krijgen.” Het schrijven van een wet is vakwerk, het moet wel helemaal kloppen. Dat is nog niet zo makkelijk, toch? “Nou, hier zit veel deskundigheid, maar je hebt gelijk, het komt nauw. Ik krijg gelukkig veel input uit het hele land op mijn werkbezoeken. Zo wordt het een wet van ons allemaal. En van die werkbezoeken krijg ik veel energie. Er is veel positiviteit onder de mensen in het land, echt waar. Als je dat ervaart vraag je je af waarom het er hier in Den Haag af en toe zo zuur aan toe gaat.” Ze werkt natuurlijk ook samen met andere politici aan haar dossiers, met Don Ceder bijvoorbeeld, als het gaat om kinderen die opgroeien in armoede en hoe je daar iets aan kunt doen.
Tilburg: een warm bad!
Ze werkt in Den Haag, maar ze woont nog steeds in Tilburg en dat blijft ook zo. Geboren in Helmond kwam ze naar Tilburg om te studeren. “Ik werd verliefd op Tilburg en op de vader van mijn kinderen. De liefde voor Tilburg is gebleven”, zegt ze lachend. Ze studeerde psychologie en promoveerde ook. Ze werd gevraagd als wethouder, aanvankelijk zonder lid te zijn van een partij maar na enkele jaren vond ze dat haar opvattingen het best pasten bij Groen Links en werd ze lid. “Tilburg is een fantastische stad! Als ik ’s avonds terugkom uit Den Haag ervaar ik dat echt als een warm bad, hier thuiskomen. Ja, ook vanwege mijn kinderen natuurlijk, die wonen nog allebei thuis. Ik ga ook weleens lekker in de LocHal zitten en om me heen kijken, gewoon om bij te komen van Den Haag. Wat hier allemaal mogelijk is, dat is echt goed. Mensen weten elkaar te vinden in onze stad. Laatst kreeg ik een telefoontje van een ondernemer die indertijd had meegedaan aan de pilot Basisbanen en iemand had aangenomen. Dat was zo goed bevallen dat hij hem nu een gewone baan had aangeboden, met een vast contract. Daar was ie trots op en dat wilde hij even melden. Zoiets, dat is toch prachtig?”
Ten Miles
De Tilburgers die vorige maand langs de kant stonden bij de Tilburg Ten Miles, hebben haar zien deelnemen. Maar eh, heeft ze een goede tijd gelopen op die tien mijl? “Nou, dat viel nog wel mee. Ja, of tegen eigenlijk, maar ik vond het al oké dat ik hem uitgelopen heb. Ik had de dag tevoren de Mud Run in Biddinghuizen gedaan, dus ik was al behoorlijk moe.” Volgende maand de Warandeloop? “Dat is wel de bedoeling!”
