Zonder valse bescheidenheid stellen ze op hun website dat ze als vereniging uniek zijn. Kort gezegd achten ze zich uitzonderlijk qua omgeving, begeleiding en hechting. Tijdens het gesprek met voorzitter Roel Bakker en penningmeester Herald Verhagen komen nog meer zeer opmerkelijke zaken naar boven. In tegenstelling tot menige andere sportclub hebben ze bijvoorbeeld nauwelijks tekort aan vrijwilligers, sturen ze hun toptalenten gewoon naar andere clubs en wordt in hun kantine géén alcohol geschonken… Het maakt ze tot een hechte gemeenschap, die meer is dan een (doorsnee) vereniging.

Door René de Jong

Woensdagavond 1 juli. Nederland zucht en steunt bij extreme hitte. Er wordt maar weer eens een warmte-record gebroken.

Omdat de trainingen om deze reden zijn afgelast, is het erg rustig op Sportpark Gemullehoeken. Voor wie het daar niet kent: tussen 3 (nota bene nog steeds keurig bijgehouden, maar zelden gebruikte) voetbalvelden van voormalig zustervereniging Taxandria Voetbal ligt een prachtige atletiekbaan. Het gesprek vindt plaats in de oude voetbalkantine waarvan ze (oh toeval!!) nu precies vandaag - na de voltooiing van de veelbesproken voetbalfusie - 6 jaar hoofdhuurder zijn.

Omdat de stukjesschrijver zelf 20 jaar bij de voetbalclub heeft rondgelopen en nogal nostalgisch is ingesteld, maken we eerst een rondleiding. “Zoals je ziet, is er niet zo heel veel veranderd” begint Roel (66). “Opvallend inderdaad dat die voetbalvelden er nog zijn, en die tribune, die rondslingerende goals. Bestaat Trinitas vandaag 6 jaar ja? Goh, dat wist ik niet. De gemeente had hier plannen voor woningbouw zoals bekend. Wij werden daar een paar jaar geleden ook nog mee geconfronteerd. Vertel ik straks wel.”

Terug naar de rondleiding. De kantine is sober ingericht. Er hangt nu bij de ingang een bord met ‘De Aanloop’ erop, hun vroegere clubhuisje. De enorme houten bar is gebleven; de biertapkraan ontbreekt echter. Opmerkelijk! “Klopt” zegt Herald (61). “Wij verkopen geen bier. Bij trainingen is koffie en thee gratis en een kassa hebben we evenmin. Is goed voor de sfeer. En chips kun je bij ons ook niet krijgen. Jij mag dat misschien vreemd vinden, maar bij ons is dat heel gewoon. Alleen bij evenementen vragen we geld.”

De kleedkamers zijn nog volledig intact, inclusief de blauw-gele deurposten. Boven is de bestuurskamer verbouwd en is nu een krachthonk. “Samen met secretaris Linda van den Hout vormen wij een driekoppig bestuur,” aldus Herald. “Een bestuurskamer hadden wij niet nodig: we overleggen om beurten bij iemand thuis.”

Onrustig op locatie

Met een fles spa rood en 3 plastic bekertjes nemen we plaats in de aangenaam koele kantine. Roel: “Het is hier prima natuurlijk. Er zullen weinig atletiekverenigingen zijn die in zo’n mooie bosrijke omgeving zitten. Maar echt rustig is het niet eerlijk gezegd. De voetbalclub is nou 6 jaar weg van deze plek en de gemeente wil hier graag huizen neerzetten. De provincie stak daar een stokje voor. In 2021 kregen wij plotseling van de wethouder te horen dat wij ook moesten vertrekken. Een andere locatie voor onze inmiddels 450 leden hadden ze niet voor ons. Het zou onherroepelijk het einde van de club hebben betekend. Gelukkig heeft de gemeenteraad dit besluit later teruggedraaid”. Herald: “Maar nu lazen we vorige week weer in de krant dat de gemeente in 2024 plotseling 5 miljoen euro overhoudt. De gemeenteraad wil een onderzoek naar een alternatieve zwemlocatie voor het Staalbergven op onder andere het terrein bij ons. Nou ja, we zien het wel…”

Om over de commotie in 2001 maar te zwijgen toen hun baan werd gesloten vanwege vervuiling. “Toen ging het echt heel slecht met ons. We hadden nog 40 leden. Maar ook hier zijn we bovenop gekomen en een paar jaar later kon een nieuwe baan worden gerealiseerd,” aldus Roel.

Groei

Roel: “Ons ledental groeit nog steeds. Dat is voornamelijk te danken aan de triatlon-afdeling, het zogenaamde ‘sportief wandelen’ (stevig doorwandelen, onder leiding van een trainer) en het krachthonk waar we net waren”. Herald: “Wij hebben leden van 7 tot 77 jaar en ze komen niet alleen uit Oisterwijk, maar ook uit Berkel-Enschot, Udenhout en Tilburg. We proberen beheerst te groeien want we hebben helaas te weinig jeugdtrainers. Bovendien willen we onze sfeer behouden.”

Hecht

Herald: “Wat leden bij ons zoeken? Een sociaal netwerk denk ik. Ieder kan op zijn eigen niveau sporten. Er valt bij ons geen onvertogen woord, anders dan bij sommige voetbalwedstrijden. Een atleet is sportief. Je gunt elkaar het beste ook bij wedstrijden. Iedereen wil gewoon fit blijven en lekker sporten”. Roel: “We zijn een zeer hechte club. Op de Algemene Ledenvergadering zit de kantine vol. Wij hebben geen tekort aan vrijwilligers: ieder draagt zijn steentje bij. Met records of prestaties zijn wij niet bezig. Als we een keer een heel groot talent hebben, stimuleren we hem of haar naar een andere grotere club te gaan omdat wij onvoldoende top-training kunnen bieden. Daar zijn we eerlijk in.”

Uitsmijter

Roel: “ Een buitenstaander ziet niet dat wij bestuursleden zijn. We lopen gewoon mee met de trainingen. Ik ben op dit moment bezig met de voorbereiding op een marathon.”

Een bestuur van een sportvereniging dat de sport zelf intensief beoefent en geen eigen bestuurskamer nodig heeft: een in meerderlei opzicht unieke club, dat Taxandria Atletiek…

En dit staat niet eens op hun site vermeld…

[kader]

Naam: Taxandria Atletiek

Opgericht: 15 juni 1944

Site: www.taxandria.at

Aantal leden: 450

Clublokaal: Sportpark Gemullehoeken in Oisterwijk.